Zespół jelita drażliwego – skąd się biorą takie problemy, jakie badania warto zrobić oraz jakie terapie warto zastosować?

Należy wiedzieć, że zespół jelita drażliwego ma w naszym kraju nawet co piąta osoba. Co ciekawe, 2 razy częściej chorują kobiety.

Generalnie skąd biorą się takie problemy?

Lekarze tak w zasadzie nie mają pełnej wiedzy na ten temat. Choć kilka takich oto sytuacji wydaje się sprzyjać zespołowi jelita drażliwego (IBS):

• zwiększona psychiczna wrażliwość i wzmożone reagowanie na stres mogą przekładać się na silniejsze odczuwanie bodźców z układu pokarmowego. Coś, co u przeciętnego człowieka nie wywołuje żadnych dolegliwości, u osoby z zespołem jelita drażliwego staje się przyczynkiem do bólu brzucha, biegunki lub zaparcia albo obu naprzemiennie.
• czasem wystarczy zmiana w składzie bakterii, które zasiedlają jelita – jak ma to miejsce na przykład po antybiotykoterapii.
• nie taka perystaltyka, złe trawienie i słabe przyswajanie składników odżywczych też mogą się skończyć zespołem jelita drażliwego.
• kolejnym czynnikiem ryzyka jest infekcja bakteryjna połączona z biegunką. Szczególnie kobiety chorujące na zaburzenia lękowe lub depresję mogą przypłacić ją poinfekcyjnym zespołem jelita drażliwego. W schorzeniu tym objawy żołądkowo-jelitowe utrzymują się mimo wyeliminowania drobnoustroju.

Jakie badania warto zrobić?

Z reguły lekarz zaczyna od dokładnego wypytania o przebieg dolegliwości, rodzaj objawów i ich nasilenie, sytuacje, w których się pojawiają. Osoba z podejrzeniem IBS ma zazwyczaj badaną krew pod kątem między innymi: morfologii, CRP, hormonów tarczycy, przeciwciał świadczących o celiaklii. Robi się też test oddechowy – aby wykluczyć nietolerancję laktozy i zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego.

Jakie terapie pomagają?

Należy wiedzieć, że leczenie IBS opiera się na 3 filarach: diecie, relaksacji i lekach. Powiedzmy coś więcej o tych filarach w takich oto podpunktach:

• regularne, spokojne posiłki do podstawa.
• dobrze jest unikać błonnika nierozpuszczalnego (na przykład w otrębach pszennych), oligo-, di- i monosacharydów oraz polioli (na przykład w jabłkach, cebuli, twarogu, soczewicy, orzechach nerkowca, miodzie, słodzikach). Lekarz szczegółowo nam to wyjaśni.
• ćwiczenia oddechowe w połączeniu z aktywnością fizyczną pomagają zwalczyć stres.
• z leków stosuje się antydepresanty oraz środki działające rozkurczowo na przewód pokarmowy.

Dodatkowa uwaga – prozaiczne sytuacje, takie jak zdenerwowanie przed podróżą mogą nasilać objawy.